Dodawanie Tablic W C/C++

[Miszcz]

Witam mam taki program w C++:

 

#include <iostream>
#include <stdio.h>
using namespace std;

int main() {

int tab[10] = {1,2,3,4,5,6,7,8,9,10};
int tab2[10] = {1,2,3,4,5,6,7,8,9,10};
int tab3[10];
int i;
//int j = 9;

for (i = 0; i <= 9; i++){

	tab3 [i] = tab[i] + tab2[9-i];


	printf("\n%d",tab3[i]);


	}



return 0;
}

 

 

Ogólnie chodzi tu, zeby dodac 1-szy element tablicy1 z ostatnim elementem tablicy2 itd. w dól, czyli ogólnie latwizna... Tyle, ze mam problem bo program nie chce mi sumowac tych dwóch tablic i wynik w tablicy 3 jest caly czas taki sam. O dziwo odejmowanie, mnozenie, i dzielenie dziala tak jak powinno ;] Co zrobic, zeby sumowalo poprawnie?

[Mikołaj]

podstaw inne liczby ;] 10+1=11, 9+2=11 .... itd ;]

[Miszcz]

podstaw inne liczby ;] 10+1=11, 9+2=11 .... itd ;]

 

Ja piernicze faktycznie nie zauważyłem tego...

[thof]

Ten zapis kodu nie jest najlepszy. Zapisany w ten sposób wyglada troche lepiej:

#include <iostream>
#include <stdio.h>
using namespace std;

int main() {

       int tab[10] = {1,2,3,4,5,6,7,8,9,10};
       int tab2[10] = {1,2,3,4,5,6,7,8,9,10};
       int tab3[10];
       int i, j;

       for (i = 0, j = sizeof(tab2)-1; i < sizeof(tab); i++, j--){

               tab3 [i] = tab[i] + tab2[j];


               printf("\n%d",tab3[i]);


               }



       return 0;
}

No i niestety w c++ nie ma takich wygód jak ArrayOutOfBound Exceptions, wiec trzeba samemu sie ubezpieczac sprawdzajac rozmiary tablic przed lub w petli.

[Mikołaj]

thof, muszę Cię poprawić, twój przykład nie zadziała poprawnie, bo sizeof(tab) da wynik sizeof(int)*ilosc_elementow_tablicy

takie coś będzie działało:

 

#include <iostream>
#include <stdio.h>
using namespace std;

int main() {

   int tab[10] = {1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10};
   int tab2[10] = {1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10};
   int tab3[10];
   int i, j;

   printf("\n%d", sizeof (tab2));
   printf("\n%d", sizeof (int));

   for (i = 0, j = (sizeof (tab2) / sizeof (int)) - 1; i < sizeof (tab) / sizeof (int); i++, j--) {

tab3 [i] = tab[i] + tab2[j];

printf("\n%d", tab3[i]);

   }

   return 0;
}

 

o ile Miszcz chce pisać w C++ (z wykorzystaniem mechanizmów jakie posiada), to:

printf -> cout
stdio.h -> cstdio

int i, j; for (i = 0, j = (sizeof (tab2) ... -> for (int i = 0, int j = (sizeof (tab2) ... // o ile zmienne "i" i "j" są potrze tylko w pętli

 

przy statycznych tablicach wykorzystujemy #define rozmiar_tablicy x // gdzie x jest ilością elenentów

pozbywamy się w ten sposób Magic Numbers i nie musimy w forze takich cudów stosować z sizeof(tablica)/sizeof(typ_zmiennej)

ponadto sizeof nie zadziała poprawnie dla tablic dynamicznych

[thof]

No, no jasne Za dużo tych języków czy frameworków na co dzień i zapominam.

[Miszcz]

Dzięki wszystkim za rady, na pewno się przydadzą zwłaszcza, że dopiero zaczynam przygodę z C/C++ i nic nie wiem co jest do czego.

Sizeof trochę tu dziwnie działa i jak rozumiem mnoży liczbę elementów tablicy przez rozmiar bajtów typu do której one należą?

[Mikołaj]

no sizeof mniej więcej tak działa. Jednak lepszą definicją byłoby: "zwraca rozmiar argumentu". Argument może być typem lub zmienną. Jakie są różnice/problemy dowiesz się przy dynamicznej alokacji pamięci.

 

jeżeli dopiero zaczynasz to możesz zajrzeć na te strony:

 

podstawy, po polsku

4programmers.net // tu trzeba uważać bo czasem dziwne rzeczy piszą, ale przeważnie artykuły są skomentowane

http://www.intercon.pl/~sektor/cbx/

manual c++

inny manual c+

[thof]

Sizeof trochę tu dziwnie działa i jak rozumiem mnoży liczbę elementów tablicy przez rozmiar bajtów typu do której one należą?

Sprawdź sobie jak działa malloc (alokacja pamięci) to będziesz wiedział dlaczego akurat to zwraca sizeof.

[esail]

Jeśli mogę wtrącić swoje trzy grosze.

1) Jeżeli piszesz program w C++ to nie inkluduj nagłówka z czystego C tylko po to żeby użyć jednej funkcji z C, czyli printf. Lepszym wyjściem będzie użycie strumieni, czyli w tym przypadku cout, który też można ładnie formatować.

 

2) Klamrę otwierającą dany blok dawaj w nowej linii, nawyk klarmy w tej samej linii co polecenie daje nieczytelny (moim zdaniem) kod i jest nawykiem autorów książek. Wiadomo jedna linia na tylko jeden znak to marnotrawstwo miejsca - co przekłada się na cenę.

Zamiast tak:
if (cos) {
 instr1;
 instr2;
}
Tak:
if (cos)
{
 instr1;
 instr2;
}

 

3) W przypadku określania stałych w programie nie używa się (nie jest to zalecane) dyrektywy DEFINE, tylko const. Używanie define niepotrzebnie prędzej czy później zemści się błędami które będą bardzo trudne do znalezienia.

Zamiast:
#define ROZMIAR 10
Zrób tak:
const int ROZMIAR = 10;

 

4) Zmienne w przypadku C++ nie muszą być deklarowane na początku programu (jak w C czy Pascalu) tylko w miejscu użycia, unikasz wtedy niepotrzebnego zajmowania pamięci.

Zamiast:
int i;
...
...
...
for (i = 0; i < costam; i++)

Zrób tak:
for (int i = 0; i < costam; i++)

 

5) Wcięcia, komentarze itd. Dbaj o kod, odwdzięczy Ci się:

#include <iostream>
using namespace std;

const int ROZMIAR = 10;

int main()
{
   int tab[ROZMIAR] = {1,2,3,4,5,6,7,8,9,10};
   int tab2[ROZMIAR] = {1,2,3,4,5,6,7,8,9,10};
   int tab3[ROZMIAR];

   for (int i = 0; i < ROZMIAR; i++)
   {
       tab3[i] = tab[i] + tab2[(ROZMIAR - 1) - i];
       cout << tab3[i] << ", ";
       cout << endl;
   }
   return 0;
}

 

To w sumie tyle

[Miszcz]

Jeśli mogę wtrącić swoje trzy grosze.

1) Jeżeli piszesz program w C++ to nie inkluduj nagłówka z czystego C tylko po to żeby użyć jednej funkcji z C, czyli printf. Lepszym wyjściem będzie użycie strumieni, czyli w tym przypadku cout, który też można ładnie formatować.

 

Szczerze mówiąc nie za bardzo wiem, które nagłówki należą do C a które do C++, i do czego konkretnie służą, dlatego je mieszam. A printf używam tylko dla tego, że teoretycznie programuje w C pomimo, że projekt ma rozszerzenie cpp. Takie widzimisię prowadzącego, dla którego poza Visualem nie istnieje inne ide.

 

3) W przypadku określania stałych w programie nie używa się (nie jest to zalecane) dyrektywy DEFINE, tylko const. Używanie define niepotrzebnie prędzej czy później zemści się błędami które będą bardzo trudne do znalezienia.

Zamiast:
#define ROZMIAR 10
Zrób tak:
const int ROZMIAR = 10;

 

W takim razie do czego używa się define?

 

4) Zmienne w przypadku C++ nie muszą być deklarowane na początku programu (jak w C czy Pascalu) tylko w miejscu użycia, unikasz wtedy niepotrzebnego zajmowania pamięci.

for (i = 0; i < costam; i++) 

 

Fajna sprawa, nie miałem pojęcia, że tak można.

 

 

 

5) Wcięcia, komentarze itd. Dbaj o kod, odwdzięczy Ci się:

Są jakieś spisane reguły co do tego? Czy to jest tak jakie ma widzimisię twórca programu.

Zresztą tu u mnie na studiach nieprzeszkadzania wykładowca nawet jak kod jest zupełnie "prosty".

 

 

 

 

 

Teraz pytanie z innej beczki, zacząłem używać do pisania Eclipse i ciekawi mnie do czego służy opcja przy tworzeniu nowego projektu cross-compiled-program -> cross gcc.

[esail]

Co do Twoich pytań:

 

Dyrektywy define stosuje się między innymi do definiowania symboli pomagających przy kompilacji warunkowej, na przykład masz kod który chcesz kompilować pod windą i linuxem. Kod ten w sumie wygląda tak samo z wyjątkiem jednej funkcji, która ma inną implementację dla windy a inną dla linuxa wtedy:

#define LINUX
#ifndef LINUX
//tu funkcja w implementacji dla windowsa

//ponieważ zdefiniowaliśmy symbol linux to nie zostanie ona włączona do kodu
#else
//tu funkcja w implementacji dla linuxa

//ona zostanie włączona do kodu wychodzącego z preprocesora
#endif

 

Co do standardów kodowania czyli komentarzy, wcięć, nazywania zmiennych i innych takich to są różne szkoły. W zasadzie co firma to ma jakieś swoje standardy.

[Fallen]

W takim razie do czego używa się define?

Const w C jest mimo wszystko zmienną której nie da się zminić

Define działa tak że zamienia etykiete na podana wartosc textowa. Nie musi to byc wclale pojedyńcza wartość - możesz np zrobić coś takiego:

Define x for(i = 0; i < 10; i++)printf("\n");

i w kazdym miejscu wystapienia x zostanie wklejony ten fragmet funkcji.

 

Żeby było wszystko jasne praktyczny przykład

1* #define x 8

2* const int x = 8;

 

1* int y = 2*x; to jest dokładnie int y = 2*8;

2* int y = 2*x; to jest dokładnie int y = 2* *&x;

 

Jak to ma się na działanie programu:

1* ponieważ w trakcie kompilacji mamy 2*8 to wykonywana jest wyłącznie jedna instrukcja procesora: przesuwanie bitowe trwająca tylko jeden cykl procesora (nawet wtedy kiedy masz wyłączone wszystkie opotymalizacje).

 

w drugim przypadku mamy kilka wariantów których nie zawsze jesteśmy w stanie przewidzieć w zależności od użytych parametrów kompilacji (poziomów optymalizacji)

bez optymalizacji wygląda to tak że: y = 2* *&x czyli nasze x jest adresem zmiennej więc kod wynikowy wygląd następująco: czekaj na dostęp do pamięci(różnie trwa), kopiowanie z pamięci do rejestru(różnie trwa), wykonywanie mnożenia (ponieważ mnożona jest wartość przez zmienną wykonywane jest powolne mnożenie trwające kilkanascie/kilkadziesiąt cykli zegara zależnie od procesora).

 

Z kolei jeżeli mamy jakiś poziom optymalizacji włączony podczas kompilacji - operacja może wykonać się jak w pierwszym przypadku ale wcale nie musi.

 

Mam nadzieję że jasno to przedstawiłem.

A o const w C można się rozpisywać bo to nie koniecznie działa jak powinno

[borzole]

* a to w ansi C jest "const" w ogóle ?

[Fallen]

Jest